Valt het u ook op dat er voor bijna elke dag een bijzondere naam is? Op de dag dat ik dit opschrijf (10 oktober) is het bijvoorbeeld de Dag van de Psychische Gezondheid en 3 november is het de Wereld dag van de Man en 4 oktober is het zoals u weet Dierendag. 16 november is het Wereld dag van de Verdraagzaamheid. Zo kan ik nog wel honderd andere voorbeelden noemen.


Vorige week (29 september t/m 6 oktober) was het de Week van de Eenzaamheid. U hebt daar ongetwijfeld wat van gezien via krant of televisie. Straks daarover nog een aantal opmerkingen.

Eerst iets over onze bestuursvergadering van 12 september jl. Het was een bijzondere vergadering omdat we uitgebreid van gedachten hebben gewisseld met de zorgmanager van de Driemaster, Marjan Klaucke. Het was een open en positief gesprek. We hebben daar als bestuur een goed gevoel over. Het is goed om kennis te nemen van elkaars ambities.

Verder was er weer van alles aan de orde in onze bestuursvergadering. Anneke Boelens was afwezig in verband met een gebroken pols. Uiteraard hadden we het over de verbouwing (we zijn benieuwd hoe het wordt en hoe het bevalt!) en we filosofeerden over onze wens om een rommelmarkt te organiseren. Misschien lukt dat nog eens. We keken verder terug op de geslaagde bootreis van 21 juni jl. en op de barbecue van 7 september jl. Beide weer toppers! Op onze site leest u een verslag met foto’s.


Over onze site gesproken (www. stichtingvriendenvandedriemaster.nl): In het afgelopen kwartaal bekeken gemiddeld 136 mensen per week onze site. Dat is 34 meer dan het kwartaal daarvoor! ‘Je raakt niet uitgekeken op de site’ zei iemand tegen me tijdens de barbecue. En zo is het!
Over onze financiële situatie zijn we niet ontevreden. We zitten overigens te springen om donateurs. Dus geef u op als u nog geen donateur bent! (informatie bij Fenny) Opgave kan ook via de site. Woensdag 12 december is onze volgende bestuursvergadering..

Eenzaamheid .

Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek is van de volwassen Nederlanders 7% sterk eenzaam. Bijzonder is dat leeftijd daarbij geen rol speelt. Onder dertigers komt het net zo vaak voor als onder 75-plussers. Een paar groepen springen er uit: mensen die gescheiden zijn en alleenstaanden. Alleenstaande ouders zijn vaak gescheiden. Er is sociale en emotionele eenzaamheid. In het eerste geval is er een gebrek aan sociale contacten terwijl bij emotionele eenzaamheid vooral de intieme band wordt gemist. Onder weduwen en weduwnaars wordt emotionele eenzaamheid veel sterker ervaren dan sociale contacten.

Ik lees overal dat je eenzaamheid bespreekbaar moet maken. Kom er voor uit dat je eenzaam bent dan kan er misschien wat aan gedaan worden. Het is niet gemakkelijk om er voor uit te komen dat je behoefte hebt aan meer contact. Je eenzaam voelen past niet in het plaatje van je happy voelen en veel mensen om je heen hebben. Het is hard nodig om dat taboe te doorbreken zodat we onze eenzaamheid bespreekbaar kunnen maken! Alleen het bespreken van eenzaamheid draagt al bij aan een minder eenzaam gevoel en meer openheid!


Een wondermaatregel waarmee eenzaamheid echt kan worden opgelost is helaas nog steeds niet gevonden. Eenzaamheid -en met name als deze langdurig wordt- is een zeer complex fenomeen. Belangrijk is dat degene die zich eenzaam voelt er zelf iets aan wil en kan doen. Kennis van eenzaamheid is dus een eerste vereiste.

De overheid besteedt steeds meer aandacht aan de bestrijding van eenzaamheid. Onze regering heeft zelfs honderden miljoenen beschikbaar gesteld voor extra ouderenzorg en daarbij wordt de bestrijding van eenzaamheid bij ouderen een van de speerpunten van beleid. Maar ondanks die inspanningen blijkt het probleem van langdurige eenzaamheid nog steeds niet op te lossen. Er is geen daling van de cijfers; de bestrijding van eenzaamheid is een moeizame bezigheid. Ik las ergens: ‘Eenzaamheid is het fysieke ervaren van een tekort in patronen van verbinding met andere mensen’.  Eenzaamheid hoort blijkbaar bij het leven; het kan iedereen overkomen. We moeten overigens constateren dat niet iedereen direct hulp nodig heeft.

Tot zover, deze keer. Ik hoop een volgende keer nog wat meer over het onderwerp ‘eenzaamheid‘ te zeggen.

Ik wens u namens het bestuur van de Vrienden van… een kleurige en hoopvolle periode toe. De herfst en de decembermaand zijn voor velen mooie perioden. Ik hoop dat dat ook voor u het geval is.