Het is vrijdagmiddag 3 januari 2014. Het restaurant van de Driemaster loopt gezellig vol met bewoners, personeelsleden en andere passanten.

Ter gelegenheid van de jaarwisseling worden nieuwjaarswensen uitgewisseld in allerlei bewoordingen : “De beste wensen”, “Gelukkig nijjoar”,”Veul heil en zeeg’n”. Er is koffie met rollegies waar de slagroom maar niet in wil. De oplossing is gauw gevonden: dan er maar overheen! Hetgeen ook gebeurt!

Kees de Wolf leest een gedicht en voegt daar enkele persoonlijke woorden en wensen aan toe. Hij geeft het startsein voor de drankjes en de hapjes die in diverse smaken en kleuren worden rondgebracht, waarbij Kees zich niet onbetuigd laat. Hij gaat als een volleerde ober rond met de hapjes!  Een breed inzetbare locatiemanager die niet te beroerd is om flexibel om te gaan met zijn takenpakket!  Hetgeen een van de bewoners de opmerking ontlokt: ‘Prima keer’l’.

Ik weet het niet precies, maar het valt me op dat de voorkeur van de meeste bewoners (vooral de vrouwelijke) uitgaat naar een glassie advocaat, wel of niet met slagroom.

Als het gezellig is gaat de tijd snel. Het blijkt dat een van mijn tafelgenoten en ik dezelfde oom en tante hebben. Interessant! We komen tijd te kort om de bijzonderheden van die oom en tante en hun kinderen uit te wisselen. Het is dan ook al tien over vier als we afscheid nemen. Nieuwjaarsvisite: altijd gezellig!