Wat was nou het meest bijzondere kerstfeest wat je hebt meegemaakt?’ vroeg onlangs iemand aan me. Ik hoefde niet lang na te denken. Het was 24 december 2000 en ik liep in verband met mijn studie stage in het Huis van Bewaring in Groningen (HvB). Een HvB is een gevangenis waar mensen zitten die verdacht worden van een ernstig misdrijf maar nog niet zijn veroordeeld. Dat zorgt voor veel spanning en onzekerheid bij de ‘jongens’. Op die 24e december 2000 werd het kerstfeest gevierd. Ik heb dat mede mogen organiseren. We hadden een koor uitgenodigd, een organist en een violist. De justitiepredikant zou een overdenking houden met het thema: ‘Uitzien naar licht’.

Ik had Jan gevraagd om het Kerstevangelie te lezen uit Lucas. Nou was Jan al voor de derde keer in het Huis van Bewaring. Een grote forse man! Hij had al veel jaren gevangenisstraf achter de rug omdat hij steeds ‘mensen hielp om uit het leven te stappen‘. Hij zag er het verkeerde niet van in ! ‘Ik pieker er niet over om daar als een vroom jochie te gaan staan Tieme’ zei Jan. Ik zei: ‘Je moet niets maar denk er nog maar es over’ en ik gaf hem het papier waarop de te lezen teksten uit Lucas stonden afgedrukt. Toen ik afscheid van hem had genomen en naar de celdeur liep zei hij: ‘Ik doe het toch, Tieme want in ben een fan van Jezus. En ik doe mijn zundagse pak aan’. ‘Nou, daar ben ik blij om’, zei ik verheugd. We hebben in zijn cel nog een paar keer gerepeteerd en op die 24e december 2000 toen hij aan de beurt was liep Jan naar voren met een verkreukeld papier in zijn hand en hij las het Kerstevangelie uit Lucas. Zijn ‘zundagse pak’ was een keurig gestreken Ajax-shirt! Toen hij klaar was brak er een luid applaus en gejuich los. Zelfs de bewakers klapten mee! Jan glimlachte verlegen. Het was een kerstfeest om nooit te vergeten! Met alles er op en eraan! Ik was ontroerd. En Jan? Ik heb begrepen dat hij nooit meer op vrije voeten zal komen!